Κύστεις στις ωοθήκες

Η σωστή αντιμετώπιση αρχίζει με την σωστή διάγνωση.
Ενδοκολπικό υπερηχογράφημα, είναι η εξέταση επιλογής για την διάγνωση και την παρακολούθηση των ωοθηκικών κύστεων. Πρέπει να γίνεται μέσα στις πρώτες ημέρες της περιόδου.
Μέτρηση νεοπλασματικών δεικτών όπως το CA 125 και άλλοι, ανάλογα με το είδος της κύστης.
Αξονική ή μαγνητική τομογραφία.
Ορμονικός έλεγχος και γενετικός έλεγχος.

Ακριβέστερη διάγνωση έχουμε με τον υπολογισμό του Δείκτη Κακοήθειας ( RMI ), όπου γίνεται εκτίμηση και κατάταξη :

1) των υπερηχογραφικών ευρημάτων

2) της μέτρηση του CA-125

3) του εάν υπάρχει εμμηνόπαυση ή όχι στην γυναίκα με την κύστη.

Τιμές RΜΙ μεγαλύτερες από 200, θέτουν σοβαρή υποψία για ύπαρξη κακοήθειας.

Επομένως τα υπερηχογραφικά αποτελέσματα πρέπει να συνδυαστούν με την εκτίμηση των παραγόντων κινδύνου από το ιστορικό, με τα αποτελέσματα του γενετικού ελέγχου αν είναι διαθέσιμα, με τους βιοχημικούς νεοπλασματικούς δείκτες, και να βασιστούν σε μια ορθή κλινική κρίση.

Θεραπευτική αντιμετώπιση των κύστεων στις ωοθήκες

Σε ένα ποσοστό πάνω από 97%, οι κύστεις είναι συνήθως καλοήθεις και οι περισσότερες απ΄ αυτές εξαφανίζονται μόνες τους, χωρίς ή με κάποια θεραπεία.

Απλές κύστεις, σε νέες γυναίκες, χωρίς συμπαγή στοιχεία είναι κυρίως ορμονικής αιτιολογίας και μπορούν να υποχωρήσουν αυτόματα ή κατόπιν φαρμακευτικής αγωγής. Μία κύστη, όμως, που παραμένει σταθερή σε μέγεθος περισσότερο από 2-3 μήνες ή μεγαλώνει, πρέπει να αξιολογείται προσεχτικά.

Στην θεραπευτική αντιμετώπιση παίζουν σημαντικό ρόλο :

Τα υπερηχογραφικά ευρήματα και ο Δείκτης Κακοήθειας RMI.
Το μέγεθος της κύστεως. Κύστεις μικρότερες των 5-7 cm, επιδέχονται παρακολούθηση και φαρμακευτική αγωγή εφόσον το επιτρέπουν τα υπερηχογραφικά ευρήματα.
Η ηλικία και η κατάσταση περιόδου της γυναίκας. Ασθενείς πριν την εμφάνιση και μετά το τέλος της περιόδου θέλουν περαιτέρω διερεύνηση ή χειρουργική αντιμετώπιση.

Παρακολούθηση

Γίνεται στις απλές κύστεις, με υπερηχογραφικό έλεγχο και επανεκτίμηση κάθε 2 ή 3 ή 6 μήνες, ανάλογα με την περίπτωση.

Φαρμακευτική αγωγή

Αντισυλληπτικά. Ρυθμίζουν τον εμμηνορρυσιακό κύκλο, εμποδίζοντας το σχηματισμό των ωοθυλακίων που μπορούν να μετατραπούν σε κύστεις. Μειώνουν επίσης το μέγεθος μιας ήδη υπάρχουσας κύστης σε μεγάλο ποσοστό.
Αντιφλεγμονώδη φάρμακα, πχ η ιβουπροφαίνη ή ακόμα και η παρακεταμόλη, για τη μείωση του πυελικού πόνου εάν υπάρχει.

Χειρουργική αντιμετώπιση

Η χειρουργική επέμβαση γίνεται για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση μιας κύστης των ωοθηκών, για να αφαιρέσει μια κύστη που προκαλεί συμπτώματα ή για να αποκλείσει τον καρκίνο των ωοθηκών.

Η λαπαροσκοπική χειρουργική είναι ο χρυσός κανόνας ανάμεσα στις θεραπευτικές επιλογές μας για τις καλοήθεις κύστεις.