• Το Τρίγωνο  του Δράματος είναι μια θεωρία που διατυπώθηκε από τον ψυχίατρο (Karpman,1968) προκειμένου να ερμηνεύσει τις συγκρούσεις  στις διαπροσωπικές σχέσεις, στον οικογενειακό και επαγγελματικό χώρο.
  • Το τρίγωνο περιλαμβάνει τρεις ρόλους. 

Το Τρίγωνο του Δράματος εμπεριέχει (3) τρεις ρόλους : του Θύματος (Victim), του Θύτη (Persecutor) και του Διασώστη (Rescuer).  

Οι τρεις αυτοί ρόλοι  είναι ασυνείδητοι και παρουσιάζονται όταν βρισκόμαστε σε  υψηλή σύγκρουση με ένα άτομο, αλλά μπορεί να αφορά και εσωτερικές μας συγκρούσεις .

Θύμα

Η στάση του θύματος είναι «εγώ ο άτυχος, εγώ η άτυχη». Το θύμα αισθάνεται καταπιεσμένο, αβοήθητο, μόνο και απελπισμένο.  Νιώθει  αδύναμο να λάβει αποφάσεις και να λύσει τα προβλήματά του. Δεν αντιλαμβάνεται συνήθως πόση δύναμη έχει,  με αποτέλεσμα να νιώθει ενοχές,  αλλά και θυμό για την αδικία της  ζωής. 

Ο Διασώστης 

Η στάση του διασώστη είναι  «εγώ  θα σε βοηθήσω» . Ο διασώστης έχει ως ρόλο ζωής να βοηθάει τους άλλους, γιατί με αυτόν τρόπο έχει μάθει να  αισθάνεται χρήσιμος και καλός. Η ανταμοιβή του διασώστη για αυτό το ρόλο είναι, ότι εστιάζοντας την προσοχή του στο θύμα  ξεχνάει τα δικά του προβλήματα.

 Ο Θύτης

Η στάση του θύτη είναι «Εσύ φταις για όλα».  Ο θύτης ελέγχει, επικρίνει και θεωρεί ότι είναι ανώτερος από όλους. Επιπλέον, ασκεί ηθική και λεκτική παρενόχληση με  σκοπό τη χειραγώγηση των άλλων. Η ανταμοιβή του για αυτό το ρόλο είναι, ότι προβάλει τις δικές του αδυναμίες και αποτυχίες στο άλλο άτομο.

Υπάρχει νικήτης  στο Τρίγωνο του Δράματος;

Δεν υπάρχουν νικητές, υπάρχουν μόνο ηττημένα και  δυστυχισμένα άτομα ανεξάρτητα από το ποιο ρόλο αναπτύσσουν. Είναι ένα ψυχολογικό παιχνίδι από το οποίο είναι συνήθως δύσκολο να ξεφύγουμε χωρίς επαγγελματική βοήθεια. Αν όμως επιλέξουμε να προσπαθήσουμε να δραπετεύσουμε μόνοι μας απο τό τρίγωνο,  ας αναρωτηθούμε : Tι συμβαίνει εδώ; Γιατί επιτρέπω σε εμένα να ζω έτσι; Γιατί επαναλαμβάνω τις ίδιες συμπεριφορές;  Πως μπορώ να ξεφύγω απο αυτή την κατάσταση που βιώνω; 

Οι ανωτέρω ερωτήσεις  είναι χρήσιμες γιατί βοηθούν το άτομο να συνειδητοποιήσει  την κατάστασή του και είναι μια καλή πρώτη προσπάθεια επίγνωσης ότι θα πρέπει να απεμπλακεί  από  μια σχέση,  που το κάνει να μην μπορεί να απολαύσει τη ζωή. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν παραμένουμε σε  μια σχέση που μας ταλαιπωρεί, ξεκινάμε ασυνείδητα από ένα ρόλο του τριγώνου  και σταδιακά περνάμε και στους άλλους ρόλους. Είναι ένα χειριστικό ψυχολογικό παιχνίδι με τεράστιο  ψυχολογικό κόστος.  

Συμπερασματικά

Η απεμπλοκή από το τρίγωνο επιτυγχάνεται μόνο  όταν το άτομο αναλάβει την ευθύνη της ζωής του και των συναισθημάτων του. Η ανάληψη της ατομικής συναισθηματικής  ευθύνης, επιτυγχάνεται μέσω της ενδοσκόπησης και της αυτογνωσίας.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟ:

Βerne, E. (2015). Παιχνίδια που παίζουν οι άνθρωποι: Το Βασικό εγχειρίδιο της Συναλλακτικής Ανάλυσης. Αθήνα: Εκδόσεις. Μεταίχμιο.

Βerne, M (1964).  Games people play: The psychology of human relationships: Penguin books. 

Freud, S. (1901). The Psychopathology of everyday life. London: Hogarth.