- Μπορούμε κάθε μέρα να βρίσκουμε τη χαρά!!!
- Αρκεί να θυμόμαστε να βγαίνουμε από τις σκέψεις μας, τους φόβους, ακόμα και τις ελπίδες μας.
Κυριακή απόγευμα και είχα βγάλει βόλτα το σκύλο μου περπατώντας χαλαρά όπως συνήθως.
Ξαφνικά, βλέπω ένα ζευγάρι λιλιπούτεια μαύρα μποτάκια σχεδόν καινούργια, σαν αυτά που φοράει ένα παιδάκι που μόλις περπάτησε. Τα μποτάκια ήταν τοποθετημένα στο πεζοδρόμιο σε μια απόσταση ενός μέτρου περίπου πίσω από τον κάδο των σκουπιδιών. Ήταν πολύ προσεκτικά στημένα για να είναι ορατά, προφανώς σε αναμονή κάποιου που τα έχει ανάγκη για τα παιδάκια του, ώστε να τα δει και να τα πάρει.
Δεν θέλω να περιγράψω τα συναισθήματά μου εκείνης της στιγμής, γιατί ο καθένας νομίζω μπορεί να τα καταλάβει.
Θέλω όμως να θυμίσω, όπως κι εγώ θυμήθηκα ξαφνικά, πόσο απλό και εύκολο είναι να βρίσκει κανείς την καλοσύνη και τη χαρά γύρω του, αν μόνο προσέχει λίγο…
Πολλές φορές μπλεγμένοι μέσα στα καθημερινά μας προβλήματα νομίζουμε ότι η ευτυχία είναι κάτι άπιαστο, μακρινό και ανικανοποίητο, ότι θα’ρθει μια μέρα μόνο μετά από κάτι σπουδαίο που θα κάνουμε, ίσως με μια μεγάλη τύχη, με κάτι μεγαλεπήβολο και σημαντικό. Είναι όμως έτσι τελικά;
Οι άνθρωποι, όπως ξέρουμε από την επιστήμη της ψυχολογίας, είμαστε εξαιρετικά προσαρμοστικά όντα που με το χρόνο συνηθίζουμε στα πάντα, τόσο στα θετικά όσο και τα αρνητικά.
Με την προσαρμογή μας λοιπόν σε κάτι θετικό (που αναφέρεται ως hedonic adaptation), σύντομα έρχεται και πάλι το ανικανοποίητο, η προσδοκία μας για κάτι καλύτερο, μεγαλύτερο και ούτω καθεξής και αυτό συνεχίζεται αδιάκοπα σε όλη μας τη ζωή.
Η λύση άρα για το ανικανοποίητο που έχουμε από τη φύση μας, δε μπορεί παρά να είναι στο τώρα.
Μπορούμε κάθε μέρα να βρίσκουμε τη χαρά, αρκεί να θυμόμαστε να βγαίνουμε από τις σκέψεις μας, τους φόβους, ακόμα και τις ελπίδες μας και να κοιτάμε ολόγυρα, τους άλλους ανθρώπους, τη φύση, τα ζώα, οτιδήποτε πέρα από μας.
Πάντα υπάρχει εκεί έξω κάποιος τρόπος να γίνουμε πιο χαρούμενοι, ή τουλάχιστον λιγότερο λυπημένοι και απαισιόδοξοι.
Χριστούγεννα έρχονται, μέσα σε κλίμα ανησυχίας και άγχους λόγω της πανδημίας για μια ακόμα χρονιά.
Ας θυμόμαστε λίγο πιο συχνά ότι η χαρά, σε αντίθεση με τη μεγάλη ευτυχία που φαίνεται πάντα να μας ξεφεύγει, είναι αρκετά «δημοκρατικό» συναίσθημα. Υπάρχει πάντα και παντού αρκεί να την ψάχνουμε ενεργά και να στεκόμαστε λίγο να την αφουγκραστούμε.
Αρχική δημοσίευση από την Μάνια Κανάκη
